Portfolio en Blog van Henk Oldenziel

Crossmedia en 2.0 journalist met expertise in Nederlandse, Engelse, Franse en Italiaanse producties.

19 sep 2017

One day member

Ondanks dat het niet zijn eerste keer is, blijft het spannend. ‘Zou de post zijn aangekomen?’, vraagt mijn Zwitserse vriend Alexandre zich af als we van het station Liverpool richting ons hotel lopen. Het weekend hangt er toch een beetje vanaf. 

Een adem van opluchting overmant ons wanneer de receptionist van Hotel Tune (een toepasselijke naam voor zo’n muzikale stad) in het centrum van Liverpool nog voor de incheckprocedure een gouden envelop overhandigt.

In de envelop een member card van een supporter van FC Liverpool : de tegenhanger van de seizoenskaart in Nederland.  Via websites verkopen de ‘leden’ hun plaatsbewijs als zij even een keer niet naar Anfield Road (het stadion) willen of kunnen. Tegen een forse prijs, dat wel. Voor twee kaartjes betalen we een kleine 250 euro. Je moet er wat voor over hebben om het legendarische Anfield te mogen betreden.

We zijn niet de enige. Als we na een opfrisbeurt het hotel weer verlaten overhandigt de receptionist een zilverkleurige envelop aan een Aziatische gast. Het Engelse voetbal ‘boert’ goed op het gele continent. En Liverpool is niet eens een topteam in Engeland. Vergelijk het eerder met een subtopper van het formaat Utrecht of AZ. Een traditieclub ook vooral. In en rond het stadion ademt alles voetbal. De in rode shirts gehulde supporters verzamelen zich ruim voor de wedstrijd rondom het stadion en de pubs. Twee uur voor de wedstrijd valt er zelfs geen plek meer te bemachtigen. Supporters eten er een snack, drinken een biertje en kijken er naar voetbal op de schermen.

We treffen het: op deze derde zaterdag van september viert de club de 125 jarige leven van de club in de Preamier Ligue. In september 1892 speelde het zijn eerste officiële wedstrijd. De ‘tifo’ die de supporters hiervoor gemaakt hadden komt helaas niet uit de verf. De supporters hielden hun ‘attributen’iets te kort omhoog. Maar het legendarische ‘you’ll never walk alone’ dat kort voor de aftrap dor de speakers klinkt geeft kippenvel.

Voor een dag waan ik mij Member van de mooiste club van de wereld. De membercard leveren we na de wedstrijd weer in bij ons hotel, zo hebben we met de egenaar afgesproken.  Tevreden pakken we de trein naar Manchester, waar in het hotel wederom post klaarligt: een memberkaart van Manchester United.

 

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een comment te plaatsen.