Sinds Hedwig Duindam in 2008 borstkanker overleefde heeft zij nog maar een derde van haar energie over. Genoeg voor de van huis uit juriste om verslingerd te raken aan de Utrechtse geschiedenis, waarover ze eindeloos kan vertellen.

Het is vanzelfsprekend dat Duindam (55) zelf in een historisch pand woont: het Andreasklooster op de Springweg, daar waar de Zusters van Liefde tussen 1845 tot aan 2001 verbleven: ‘Het Aartsbisdom Utrecht heeft hier in 1873 het eerste katholieke ziekenhuis van boven de rivieren gesticht, na bijna drie eeuwen een ondergronds bestaan in schuilkerken’, vertelt ze. De Zusters van Liefde werd gevraagd de zieken te komen verplegen, omdat ze zich tijdens de cholera-epidemieën met gevaar voor eigen leven inzetten voor de patiënten.

Het “Andreasgesticht” was niet het enige ziekenhuis in de straat. ‘Alle huidige ziekenhuizen van Utrecht zijn op de Springweg begonnen of in de omgeving’, zegt Duindam. Het eerste Diakonessenhuis was tussen 1844 en 1847 in een huurhuis op de Springweg gevestigd. Het Andreasklooster is een voorloper van het St. Antonius ziekenhuis. En Het Militair Hospitaal uit 1811 werd in 1990 Grand Hotel Karel V. ‘In dit rijtje past eigenlijk ook het Johannes de Deo op de Mariaplaats (uit 1895, nu van het Conservatorium), dat later Ziekenhuis Overvecht werd. En natuurlijk het Academisch Ziekenhuis (AZU), dat aan de overkant van de Singel, in de Lange Jufferstraat, gevestigd was’.
De Springweg is ook een religieuze straat, zo ontdekte Hedwig in de loop der tijd. ‘Een Grieks-Orthodoxe kerk, een Stichting Zending en Opwekking en een orthodoxe synagoge. We missen alleen een moskee’. De Geertekerk, aan het einde van de Springweg, is in 1954 door de Remonstrantse Broederschap gekocht en gerestaureerd. Dat was hard nodig, de bomen groeiden in de kerk die haar dak verloren had.

Van het voormalige Andreasklooster is alleen de voorgevel bewaard gebleven. De Zusters van Liefde verlieten het in 2001. De resterende gemeenschappelijke ruimtes werden verbouwd tot nieuwe luxe appartementen. Duindam is een van de weinigen die hier sinds het aller begin (2002) woont. ‘De meeste bewoners blijven korter omdat het vooral starters zijn. Daardoor is er minder sociale cohesie dan in de Springweg zelf, dat een dorp op zich is’. Maar een vaste kern van enthousiastelingen doet veel voor het Andreas en de buurt. Op 27 juni doet het klooster voor de tweede keer mee aan de open tuinendag. ‘Vorig jaar kwamen er 653 mensen langs, dat aantal hopen we dit jaar ook weer te halen. We zijn volop op zoek naar vrijwilligers!’

Dit artikel werd in 2015 geschreven voor de Binnenstadskrant

Terug naar Utrechtse plekjes