Janneke Siebeling,organisator (en redacteur boeken bij bol.com) van het pre boekenweek event afgelopen vrijdag, had hoge ogen gegooid: de avond moest het boekenbal overtreffen, of in elk geval de reputatie flink doen groeien, over een paar dagen in het Amsterdamse Paradiso. Aan de setting lag het niet: de deftige Winkel van Sinkel, met haar serre en wandvitrines, is de ideale plek om grote litteraire namen aan het woord te laten.

Het thema was net zo gewaagd als de uitgesproken ambitie: verboden vruchten. De genodigden  – waarvan de meerderheid vrouw – waanden zich in een weelde van liefde en zoetsappigheid: een in rode jurk gehulde dame, Eva, bloemetjeskrans op het hoofd en schaaltje in de hand, deelde champagne en appeltjes uit. Een oesterkraker in uniform zorgde voor de zwoele smaak van de zeeuwse zee. Ontspannen ambiance.

mde

De line-up van het event was ook om te smullen: zeker voor de dames (in de meerderheid) die van mannen à la Tommy Wieringa houden. Maar al snel bleek dat voordragen een kunst is. Daar waar het interview van Wieringa een beetje dood liep, zorgden andere auteurs voor een daverende verrassing:  Ellen Deckwitz kende ik tot nu toe van haar iets wat taaie litteraire columns in de NRC. In real life blijkt zij een leuke entertainer te zijn, die vol lef ‘lekker eten’ haar verboden vrucht noemde. Beter zelfs dan mannen, met wie ze blijkbaar nog een appeltje te schillen had: ze deed een man-vrouw discussie zonder geluid na, zoals in een stomme film van Charlie Chaplin, met gestes en handgebaren. Om met ‘Mannen zijn geweldig’ te eindigen.

Kader Abdolah was wellicht nog de overtreffende trap: een kwartier lang vertelde hij bijna schreeuwend over zijn dromen (de koning van Perzië willen worden, bijvoorbeeld), een wereldreis, met daarin subtiel ‘ik ben al een minuut bezig’, ‘ik heb nog viertig seconden’ de tijdspanne ingevlecht. Ook een leuke ontdekking:  Stella Bergsma, die vindt dat alle vruchten moeten worden toegestaan. Zij zorgde voor een gedurfd muzikaal intermezzo.

De hoofdact van de avond bleek een meer filosoferende: zittend op de sofa omringd door planten vertelden Herman Koch en Conny Palmen – auteurs van het boekenweekgeschenk en –essay 2017 – over hun ‘dirty pleasure’. De voormalig ‘lullo’ ironiseerde over Abba luisteren midden in de nacht, Conny Palmen laat zichzelf alles toe, beweert ze. Een schrijver moet uit zijn confortzone treden, zo vertelt de ervaren auteur de 300 genodigden, waarvan de meeste lezers waren. Daarin zat ook het grote verschil met het Amsterdamse boekenbal.

En het is maar goed dat dat verschil er is. Na afloop van de voordrachten is er goed geborreld, de hapjes waren lekker, maar om nou te zeggen dat er gedanst werd… De stoelen bleven keurig op hun plek, de voetjes op de vloer. Er valt nog wel wat te winnen voor het Utrechtse event. Al heb ik mijn verboden vrucht (erkend worden door een schrijver) kunnen eten: Stella Bergsma doorbrak mijn stille droom door mij ‘ik ken jou ergens van’ toe te lachen. Die kan ik wegstrepen.

Dit verslag verscheen eerder op nieuws030.nl