*Klik hier voor de foto’s.

Van 13 t/m 20 oktober 2010 reisde ik met mijn Oma (95) met de boot naar de Noordkaap (Bergen – Kirkenes).  Een verslag van een trip vol verrassingen.

Dag 1: Amsterdam – Oslo

Voor Oma is vliegen het lastigste onderdeel van de reis. Met name op Schiphol waar de afstanden naar de gates soms heel groot zijn. Gelukkig krijgen we een rolstoel om naar D84 te gaan, en staat in Oslo een vliegveld-medewerker met rolstoel klaar.

Bij het opwachten van de bagage op Gardermoen wordt mijn naam omgeroepen: mijn reistas is in Amsterdam achtergebleven! Een primeur in mijn vlieggeschiedenis. Het ding komt met de volgende vlucht, belooft de man aan de balie. Oma had haar koffer wel en de rolstoelman heeft ons op de trein naar Oslo gezet.

Oma is vervolgens gaan slapen en ik ben Oslo ingedoken, gewapend met fototoestel en stadskaart (moet bekennen dat ik aan het einde van de middag enigszins verdwaald was). Een mooie wandeling door de heuvelachtige en schone stad, langs de prachtig ruime Vigelandsparken (met al die standbeelden, zie foto’s) in herfstkleuren (gele en groene blaadjes), het Koninklijk Paleis en last but not least de Opera. Fantastisch gebouw, zeker bij nacht!

Eenmaal terug in het hotel blijkt mijn tas… op het vliegveld te zijn. Geruststellend. Een hotelmedewerker komt dit onmisbare attribuut laat op de avond op mijn (overigens bijzonder ruime) hotelkamer brengen. Tandpasta en tandenborstel heb ik inmiddels al van het hotel gekregen.

Dag 2: Oslo – Bergen

Volgens kenners schijnt de treinreis van Oslo naar Bergen een van de mooiste van Europa te zijn. Met mijn kennis van het Zwitserse spoorwegnetwerk kan ik hier natuurlijk kritisch tegenaan kijken. Maar het blijkt waar: de trein rijdt langs dorpjes met de kenmerkende houten huisjes, door tunnels, langs meren, kale bergen en landschappen tot 1200m hoogte. Simpelweg fantastisch. De boomgrens is hier door het klimaat heel wat lager dan in de Alpen en de natuur is daardoor veel ruwer. Het opmerkelijke is dat de Noren die deze reis regelmatig maken gewoon slapen of lezen, een raar contrast met de toeristen (waaronder ik) die hun ogen uitkijken.

Tegen zessen komen we in Bergen aan en rijden we per taxi naar de haven waar de boot klaar ligt. Oma heeft haar hut op dek E (5e verdieping), ikzelf op Dek C (3e). De Vesteralen is de kleinste (al is alles relatief) en oudste boot van de Hurtigruten-vloot, maar wel met alles aan boord: eetzaal, shop, bars (duur!) launchruimtes en een mooi open air achterdek! En de eerste avond blijkt al dat het eten kwantitatief en kwalitatief uitstekend is. Ik ben niet de enige die hier zo over denkt: tussen alle (meestal oudere) loopt een man met dikke buik die bij elke maaltijd drie toetjes haalt ! 😛

Dag 3: Alesund

Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, het  water helder, waarin de bergen en huisjes reflecteren. Zo ook in Alesund. Een brand legde dit dorp begin 19e eeuw in puin en toen is alles in Jugendstil herbouwd, met straten die rechtlijnig, parralel en perpendiculair van elkaar lopen. Als op een schaakbord, zeg maar.

Oma is achtergebleven in de panoramalaunch, helemaal bovenin de boot. Ze voldoet haar tijd met woordpuzzelen of het doornemen van toeristeninformatie. Elke dag krijgen we het programma en excursies van de volgende dag te horen van het toeristenbureau. Ook wanneer we een tegenligger-boot tegenkomen. We krijgen nog net niet te weten wanneer er een dolfijn (wel gezien!) tevoorschijn komt en het Noorderlicht te zien is (achteraf bleek de schakelaar hiervan kapot te zijn ;)).

Dag 4: Trondheim

Het weer is omgeslagen: bij aankomst in Trondheim (om negen uur ’s morgens) is het bewolkt en regent het licht (2 graden!). Maar dat deert mij niet. Trondheim heeft huisjes op palen, een schitterende kathedraal met veel relikwieen aan de muur, overal water, (vissers)bootjes en een station waar elke twee uur een trein vertrekt (en dat voor een stad met 60 000 inwoners!). Je zou je trein, boot of vliegtuig maar missen!

In Noorwegen is de boot transportmiddel nummer 1, het vliegtuig staat op twee. Ons schip neemt (dit is sinds de oorsprong van de Hurtigruten in 1893 het geval) een hele hoop post en andere goederen mee, en laadt dit op en af bij elke haven die we aandoen (zo’n 3-4 per dag). Er zijn Noren die een nachtje op de boot verblijven voordat ze op hun eindbestemming zijn.

Dag 5: Bodo, Stromen, Lofoten (Viking-dinner)

We zijn vroeg in de ochtend de poolcirkel gepasseerd. Het is vandaag tijd voor de eerste excursie voor Oma: De saltfjorden! Dit is een fjord die volgens de maanstand (eb en vloed) vol en leegstroomt. We gaan hier in een rubberen boot (50 km/h, twaalf man) en gehuld in pak (zie foto) heen. Oma geniet volle teugen:  Boem boem patsen we over de golven.  ‘De kermis is er niks bij!’. Het is bewolkt, winderig en de zee is aardig wild. Hilarisch!

’s avonds doen we de tweede excursie van de dag: het museum van de Vikingen op de Lofoteneilanden. Daar worden we verwelkomd door een typisch Noorse vrouw in klederdracht, zien we een Vikingsritueel (aanbidden van Goden) en eten we een Vikingsmaal! Gekookte wortel, prei en lekker vlees + honingliqueur. Aan het eind dansen we allemaal (inclusief Oma uiteraard) rondom het vuur !

Dag 6: Poolcirkeldoop en Tromso

Wederom een ritueel vandaag: de poolcirkeldoop. We worden allemaal op het dek verwacht alwaar Njord (alias Neptunus, Goed van de zee) iedere passagier een paar ijsklontjes in de kleren stopt en langs je lijf laat lopen. Oma doet hier ook aan mee! Daarna krijgt een ieder een drankje (een van de weinige die gratis was de week).

In de middag maken we een sightseeing Tour door Tromso. We beginnen bij het Poolmuseum, waar we aquariums met vissen zien en zeehonden gevoed zien worden. We rijden vervolgens over de 1200 meter lange brug (een van de velen waar de boot onderdoor gaat gedurende deze reis) richting de schitterende ijszeekathedraal: eenvoudige stijl, net zoals alle Scandinavische kerken, en van hout.

Het is inmiddels donker geworden, terwijl het nog maar vijf uur is (het schemert trouwens heel lang)  en de lichtjes van de stad schijnen mooi: het voelt een beetje als Kerstmis. Tromso leeft gedurende twee maanden (22 nov – 22 jan) in totale duisternis. Het aantal zelfmoorden is vrij hoog. Onze (Duitse) gids kwam er in eerste instantie voor drie maanden wonen maar is na zes jaar vol lof over haar nieuwe woonplaats. Met trots vertelt ze over het meest noordelijke Shell-pompstation en Burger King-filiaal van Europa.

Dag 7: Nordkapp

Vandaag bereiken we het doel van de reis: Honningsvag. Hier pakken we de bus naar de Noordkaap. Gisteravond hadden we een filmpje gezien over de Samen (dit is een Scandinavisch volkje dat in 70’ 80’ onafhankelijk wilde worden, woont in het noordelijke deel van Scandinavië) en bij een tussenstop zien we zo’n man met een rendier die gefotografeerd wordt door toeristen. leuk baantje heeft die man!

Het regent en het is koud, desondanks genieten we van de kale landschappen (geen bomen, af en toe gras en hier en daar een hoopje sneeuw!) afgewisseld met meertjes. En dat op zeeniveau! Af en toe kom je een huisje tegen. Zeer indrukwekkend. Op de Noordkaap, op 307 meter hoogte treffen we grijs weer en geen uitzicht. Wel natte sneeuw! Een domper. Maar goed we zijn er wel geweest, getuige de foto !

Terug op de boot varen we verder op de Barendzszee, en dat is de merken: nog nooit schommelden we zo veel !

Dag 8: Kirkenes – Oslo (SAS) – Amsterdam (KLM)

Vandaag laat ik Oma & Warner (die in Tromso aan boord was gekomen en de terugreis maakt) achter in een grijs en koud Kirkenes, enkele kilometers van de Russische grens. De boot heeft haar eindstemming bereikt en keert terug naar Bergen. Tijd voor mij om huiswaarts te gaan. In twee uur vlieg ik naar Oslo, dezelfde stad waar zeven dagen geleden het Noorse avontuur begon. De cirkel is rond.

Een groot contrast: in Oslo schijnt de zon en is de hemel strakblauw. Het vliegveld Gardermoen, waar ik drie uur moet wachten, verdient een dikke 8 wat comfort betreft: heerlijke stoelen, gratis internet, alleen zijn de prijzen (zoals in heel Noorwegen) heel duur, bijna 10 Euro voor een broodje met een drankje. Gelukkig is het biertje aan boord van het KLM-toestel dat mij op borreltijd naar Amsterdam brengt wel gratis.

*Klik hier voor de foto’s.

*Lees hier de reisupdate van 17 oktober