Portfolio en Blog van Henk Oldenziel

Crossmedia en 2.0 journalist met expertise in Nederlandse, Engelse, Franse en Italiaanse producties.

22 nov 2010

Razend door het Groene Hart

*Dit artikel verscheen op 28 oktober 2008 op Humedia

In 43 minuten met de trein van Rotterdam naar Amsterdam… Binnenkort behoort dit tot de werkelijkheid. NS Hispeed werkt aan de laatste details voordat de hogesnelheidslijn (HSL) in gebruik wordt genomen.

Rotterdam Centraal, een herfstachtige vrijdagavond. Op spoor drie staat een rood-witkleurige trein klaar. ‘Groepsvervoer’, staat op de vertrekborden. Er mogen slechts een vijftigtal mensen mee: lekker ruim dus, want de trein telt tien wagons. Bestemming: Amsterdam Centraal.

De trein verlaat om 19.03u stapvoets de bouwput dat het Rotterdamse station tegenwoordig is. Aan de rechterkant zijn de normale sporen, die richting Schiedam en Utrecht gaan, te zien. Het duurt even voordat we vaart krijgen. Dit heeft te maken met het spanningsverschil van de bovenleiding.

‘De overgang van 1500 naar 50 000 volt stroom loopt nog niet helemaal soepel’, legt een medewerker, gehuld in oranje hesje, uit. Tussen de twee spanningen zijn de kabels stroomloos. Gedurende deze 600 meter maakt de locomotief alleen gebruik van de vaart die hij al heeft. Mocht de trein hier stil komen te staan – hoogst onwaarschijnlijk – kan er in dit gebied ook spanning worden gezet.

Eenmaal op de nieuwe voltage trekt de trein op tot 160 km/h. Terwijl we de eerste tunnel van het traject ingaan – met een lengte van 3 kilometer, ten noorden van Rotterdam – vertelt de medewerker dat de HSL geheel op heipalen en beton is aangelegd. Dit heeft twee redenen: ten eerste is de grond in het Groene Hart heel drassig, en zouden de sporen anders wegzakken. Ten tweede zorgt het voor stabiliteit, en dus om minder onderhoud. Die HSL heeft wel genoeg gekost !

Opvallend: er zijn geen seinen te zien langs het spoor. De machinist ziet op zijn display wanneer hij moet remmen. Doet hij dat niet, dan stopt de trein vanzelf.
Geluidswanden zijn doorzichtig zodat de reizigers niets van het mooie groene landschap hoeven te missen. We rijden de A12 over, razen voorbij het ADO-stadion en langs weilanden en dorpen.

Eenmaal de kassen van Haarlemmermeer voorbij neemt de trein vaart af. We naderen normaal spoor en dus wisselt de locomotief weer van stroomspanning. De trein sjokt door het station van Hoofddorp. Het is inmiddels donker geworden, we gaan sneller dan het licht, grapt een medewerker. Na een korte stop op Schiphol stappen we op Amsterdam Centraal weer uit. Het is tien voor acht, iets later dan gepland zijn we aangekomen.

Wanneer de HSL officieel in gebruik genomen gaat worden en de reizigers mee mogen is nog niet duidelijk. januari, zegt men bij NShispeed. In een eerste fase zullen de treinen slechts 160 km/h rijden op het traject. Voor hogere snelheden zijn er nog geen testen uitgevoerd. Maar het is de bedoeling dat op termijn de Thalys met meer dan 300 km/h door het groene hart raast. De reistijd tussen Amsterdam en Parijs bedraagt dan nog maar drie uur, tegen vier uur nu.

*Dit artikel verscheen op 28 oktober 2008 op Humedia

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een comment te plaatsen.